Ελάτε στην παρέα μας !

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2017

Ο γάτος στα κεραμίδια...

Γράφει ο κ. Νάκος Κορδονούρης (Νάκος Κορδονούρης)

Έφυγε κάποτε ο Μήτσος για την Αμερική. 
Πρωτού κουνήσει το μαντήλι του ξενιτεμού, κάλεσε, όπως συνηθιζόταν, συγγενείς και φίλους στο σπίτι. .να τους κάνει το αποχαιρετιστήριο τραπέζι. 
Η έγνοια του ήταν. .τι θ'απογίνουν.. ποιός θα φρόντιζε τις δυο αγαπημένες του υπάρξεις, που θα έμεναν πίσω... 
Την μάνα του, και τον αγαπημένο του γάτο. Αφού το έφερε η κουβέντα. .κατά την ώρα του τραπεζιού. .παίρνει τον λόγο. .εν μέσω συγκινησιακής φόρτισης. .ο ξάδερφός του ο Γιώργος. 
Μήτσο, μείνε ήσυχος, μην στενοχωριέσαι....θα τους προσέχω εγώ. 
Θα τους προσέχω, καλύτερα κι' από σένα!... 
Σ'ευχαριστώ ξάδερφε...με συγκίνησες! Θα στο βαστάω υποχρέωση... 
Πήρε το καράβι ο Μήτσος, έφυγε..... 
Τηλεφωνιόταν τακτικά με τον ξάδερφό του τον Γιώργο, για να μαθαίνει τα νέα... 
Έστελνε και κανένα τσέκι που και που... 
Αφού πέρασε ένας χρόνος.. χτυπάει κάποια στιγμή το τηλέφωνο του Μήτσου... 
-Έλα Μήτσο ο Γιώργος είμαι, άκου να δεις ξάδερφε... ο γάτος ψόφησε. 
-Τι λες ρε Γιώργο..? Αλήθεια το λες?... Πω πω ρε φίλε..δεν το χωράει ο νους μου... (κλάμα).. Ψόφησε ο γάτος μου... 
Δεν αισθάνομαι καλά... 
Μου τό'πες κι'εσύ ρε ξάδερφε τόσο απότομα... Αφού ξέρεις τι αδυναμία του είχα, θα πάθω καρδιά! 
-Να με συγχωρείς ρε ξάδερφε. .δεν ήθελα να σε στεναχωρήσω... Δηλαδή, πως έπρεπε να σου το πω. 
-Να μου το πεις, σιγά σιγά ρε ξάδερφε... με τρόπο... 
-Με ποιον τρόπο? 
-Άκου να δεις... Θα με πάρεις στην αρχή, και θα πεις... Μήτσο ο γάτος ανέβηκε στα κεραμίδια.... Μετά από δυο τρεις ώρες.. να με πάρεις να μου πεις.. Μήτσο ο γάτος έπεσε από τα κεραμίδια και χτύπησε, τον πήγα στο γιατρό... Μετά από τρεις τέσσερις ώρες.. να με πάρεις να μου πεις... Μήτσο ο γάτος την έχει άσχημα, αλλά οι γιατροί προσπαθούν.. το παλεύει. Την άλλη μέρα, να με πάρεις να μου πεις... Μήτσο ο γάτος δυστυχώς....παρά τις προσπάθειες των γιατρών... κατέληξε. 

-Εντάξει ρε Μήτσο κατάλαβα! Να με συγχωρείς που σου το είπα καπως απότομα.... Δεν περίμενα ότι θα στεναχωρηθείς τόσο πολύ. 

Πέρασαν πεντέξι μήνες... ξαναχτύπησε το τηλέφωνο του Μήτσου.... 
-Εμπρός....? 
-Έλα Μήτσο ο Γιώργος είμαι από Ελλάδα. Ξέρεις ρε ξάδερφε...ήθελα να σου πω...ότι... η μάνα σου......πως να σου το πω...η μάνα σου ...ανέβηκε στα κεραμίδια!!!...... 
....(σιγή για λίγο, κι'από τους δύο)..... 
-Έλα ξάδερφε, μ'ακούς?.... 
-Ναι σ'ακούω. ...Στα κεραμίδια είπες?... 
-Στα κεραμίδια!... Πήρες χαμπάρι τώρα, που θέλω να καταλήξω?... ή θα μου φύγει κάνα πεντακοσάρικο στα τηλέφωνα...? 
---------Νάκος Κορδονούρης-------

Δεν υπάρχουν σχόλια: