14 Σεπτεμβρίου ,Ύψωση του Τιμίου Σταυρού .

Γράφει ο κ. Γιώργος Μπούκας 

Ξημέρωνε η 14η Σεπτεμβρίου, ημέρα κατά την οποία η εκκλησία μας γιορτάζει την παγκόσμια ύψωση του Τιμίου Σταυρού! 

Ο Φραγκίσκος της Ασίζης, ο φτωχούλης του Θεού, η πιο γλυκιά άνοιξη της Ευρώπης, τους τελευταίους οκτώ αιώνες, κατά τον Π. Κανελλόπουλο, προσευχόταν: Χριστέ μου, στην ψυχή μου και στο σώμα μου επάνω, να νιώσω όσο είναι μπορετό, τον πόνο που ένιωσες πάνω στο Σταυρό! 

Ξαφνικά μια αστραπή τον διαπέρασε! Ο Φραγκίσκος άφησε μια κραυγή πόνου! Πληγές σαν από καρφιά σχηματίστηκαν στα χέρια του, στα πόδια του και στην καρδιά του, και άρχισαν να τρέχουν αίμα! 

Έκτοτε κάθε 14 Σεπτεμβρίου και κάθε Μεγάλη Παρασκευή, οι πληγές του αυτές άνοιγαν και έτρεχε αίμα ! 

Αυτός λοιπόν ο Φραγκίσκος, ανήμπορος, άρρωστος, γέροντας, καθόταν στο κελί του. 

Ήταν χειμώνας και έκανε κρύο. 

Γύρω του οι μαθητές του, του έκαναν παρέα. 

Κάποια στιγμή τον πήρε ο ύπνος! 

Οι μαθητές του, τον λυπήθηκαν και παρότι είχε δώσει εντολή να μην ανάβουν φωτιά, αυτοί άναψαν! 

Ο Φραγκίσκος, ζεστάθηκε, ξύπνησε, πετάχτηκε επάνω: 

-Γιατί το κάνατε αυτό; 

-Γιατί παρακούσατε την εντολή μου; Είπε και άρχισε να σβήνει τη φωτιά! 

Οι μαθητές του διαμαρτυρήθηκαν. 

-Μην την σβήνεις! Πλάσμα του Θεού είναι και η φωτιά! Σε είδαμε που κρύωνες και σε λυπηθήκαμε. 

Τότε ο Φραγκίσκος τους λέει: Πηγαίνετε μια βόλτα σ όλη τη γη, σ' όλη την οικουμένη. Αν δείτε ότι όλοι οι άνθρωποι ζεσταίνονται, ελάτε και ανάψτε ξανά τη φωτιά. Αν έστω και ένας άνθρωπος κρυώνει, θα καθίσω και εγώ εδώ να κρυώνω, να του κρατώ συντροφιά ! Είπε, και τράβηξε κατά την πόρτα και βγήκε έξω στον παγωμένο χειμωνιάτικο αγέρα! !